Rode oortjes

Nee, deze keer gaat het niet om rode oortjes wegens de spanning van een ondeugend striptijdschrift, maar de binnenkant van Ginny's oren bleek opeens vuurrood te zijn. Uit eerdere ervaringen met een ander pupje hebben we ook meteen aan de oren geroken, Gelukkig kwam daar geen penetrante lucht vandaan, dus de kans dat er sprake was van een oorontsteking was klein.

Snel even langs de dierenarts dus en omdat we nog vakantie hebben, gaan we naar het inloopspreekuur. Een goede keus, blijkt als we er zijn, want het is niet druk er is maar 1 hond en 1 poes in de wachtkamer.  Voldoende voor een leermomentje voor Ginny, die natuurlijk nog wel even wil blaffen om te kijken of ze zo haar zin krijgt en poes en hond mag bezoeken. We zijn snel aan de beurt.
De dierenarts vind het verstandig dat we zo snel zijn gekomen en bevestigde ons vermoeden: nog net geen ontsteking, maar wel flink geïrriteerde oren, die zonder behandeling wel tot een oorontsteking geleid zouden hebben. Een weekje zalven en over een paar dagen moeten we al resultaat zien. Fijn voor Ginny dus dat we er op tijd bij waren, hoewel ze het zalven van haar oren ook niet heel plezierig vind.

In de wachtkamer

Op de behandeltafel