Bang op de kinderboerderij

Ginny blijkt opeens bang te zijn voor de varkens op de kinderboerderij.
Bij elk knorretje dat ze geven, duikt ze in elkaar of gaat rennen.

Dat gaat zelfs zover dat we moeten opletten dat ze haar riem niet aftrekt.
Dat is dan weer een nadeel van het zef leren aflijnen, ze weet hoe dat moet.

Gelukkig waren we op tijd.

We zullen dus weer wat meer tijd op de kinderboerderij moeten gaan doorbrengen om dit eruit te trainen.
Gelukkig gaan we het voorjaar in. Met een beetje geluk kunnen we daar binnenkort lekker buiten zitten met een kopje koffie en zo voor Ginny meer rust inbouwen om rond te kijken en snuffelen.

Ze hoeft niet met ze neus aan neus te staan, maar er gewoon langs wandelen is toch wel fijn.

Carnaval

Natuurlijk moet een pup in opleiding kennismaken met Carnaval. Zeker als ie in het zuiden van het land woont. Dus togen we met Ginny naar de optocht in ons dorp. Het geluid, de mensen en de rare kleren op zich maakten nauwelijks indruk. Ze vertrok zelfs geen spier toen er een enorme lading confetti en papiersnippers over haar werd 'uitgestort'.


Toch had alle drukte wel invloed op Ginny's gedrag. We moesten namelijk wel alles uit de kast halen en flink werken om Ginny's aandacht vast te houden als er andere honden en hondjes langskwamen. Extra lastig omdat er door de drukte ook weinig ruimte is om te manoevreren. Toch waren er ook lichtpuntjes. Ginny was wel degelijk te motiveren om haar aandacht bij haar baasje te houden op momenten dat er wel ruimte was en natuurlijk super dat ze niet schrikkerig reageert op al het lawaai.


Dat cupcakes momenteel erg populair zijn werd ook duidelijk in de optocht.

We kregen ook een erg toepasselijke button die we maar meteen op Ginny's nieuwe hesje hebben gespeld: 'Ik doe wat ik kan'. Van toepassing op zowel baas als hond :-)

Collectief in het bos

Meestal treffen we een selecte groep van 3 of 4 mede-opvoeders met hun puppies in opleiding tijdens de collectieve lessen, maar deze keer waren er maar liefst 6 andere honden. Pup-instructrice Karin had een verrassing in petto en we blijven dus niet op het terrein van Hulphond Nederland, maar we gaan, tussen de buien door, met zijn allen naar het naburige bos.



Een grote uitdaging zoals al snel blijkt en Ginny is de grote achterblijver. Ze wil met alle geweld bij de andere honden blijven en heeft totaal geen aandacht voor haar baasje. Wij blijven rustig en besluiten de wandeling naar de andere honden maar als onze oefening van de dag te beschouwen. Zelfs als alle andere honden inmiddels lekker los rondlopen. Ginny blijft trekken, want ze wil er erg graag bij horen. Bij de andere honden dan wel, niet bij ons vandaag :-). Gelukkig is er als pleister op de wond van onze geblutste eigendunk een complimentje van Karin voor de rust die wij zelf blijven uitstralen ondanks het 'gevecht' dat we met Ginny voeren en het feit dat we niet toegeven aan haar grillen.

Uiteindelijk bereiken we toch de rest van de groep en mag ook Ginny nog even los meelopen met de groep. Van opwinding heeft ze een flinke borstel over de hele rug, maar wonder boven wonder luistert ze wel als we haar roepen. Helaas komt ze wel naar ons toegerend, maar loopt ze ook meteen weer weg om verder te gaan met haar eigen dingetjes. Jammer.....
Toch blijkt er ook aan Ginny's energie een limiet te zitten en na afloop van de training ligt ze languit op haar favoriete manier op de natte zanderige bosgrond. Met een indrukwekkend resultaat...









Na een korte nabespreking, waarbij Karin opmerkt dat de honden vanzelf wel weer schoon worden omdat al het zand vanzelf uit de vachten zal vallen :-) mag ze de auto in. Op de achterbank, die gelukkig voorzien is van een waterdicht kleedje. De volgende dag blijkt dat ze zich nog even lekker heeft uitgeschud en dat we de auto nog wel even moeten schoonmaken.  De modderspetters zitten tegen de portieren en ook het kleed is niet meer om aan te zien en beland in de wasmachine. Het is ook wel duidelijk waar al het zand in huis vandaan komt. Lang leve onze stofzuigrobot....

Al met al een nuttige les die we niet zo snel zulen vergeten.

Schommelen

Voordat het ging sneeuwen is op het naburige schoolplein een nieuwe schommel geplaatst. Het is een soort mand waar kinderen lekker in kunnen gaan liggen om heen en weer te schommelen, maar soms zitten ze er ook met 4 tegelijk op.

De mand bracht ons op het idee om Ginny op een rustig moment ook eens in de schommel te zetten. Een hulphond hoort tenslotte van alle markten thuis te zijn. Ginny vond het prima om in de schommel te zitten en te staan. Daarom besloten we de schommel ook nog wat heen en weer te bewegen. Tot onze verbazing bleek ze dat zelfs leuk te vinden...

Rare meid....

Prinses op de erwt

Ginny slaapt erg graag met haar kop op een kussentje. Zo graag zelfs dat ze er soms zelf een uit haar 'speelbak' haalt en die naar haar bench of vetbed sleept. Om er vervolgens in diepe slaap te vallen. Wij praten inmiddels dan ook over onze 'prinses op de erwt'.

Die speelbak is overigens een flinke bak gevuld met een stel afgedankte kussentjes, waartussen we haar speelgoed verstoppen. Ginny mag daar graag in neuzen en zoekt vaak net zo lang totdat ze haar favoriete speeltje vindt. Sommige speeltjes kent ze bij naam, bv bal of poppetje en die haalt ze er vaak op commando uit. Als beloning wordt er dan natuurlijk even flink gespeeld.