Rood oor en groeipijn

Sinds kort werkt Hulphond samen met de Ster Kliniek dierenartsen die over het hele land verspreid zijn. Dat betekent voor ons als gastgezin dat we met Ginny niet meer naar onze eigen, inmiddels vertrouwde dierenarts gaan, maar in een naburig dorp naar de dichtstbijzijnde Ster kliniek. Tot voor kort zag het er naar uit dat Ginny daar voor het eerst naar toe zou gaan voor haar sterilisatie eind juni, waarbij ook heup- en elleboogfoto's gemaakt gaan worden. Om eerlijk te zijn, zag ik daar wel een beetje tegenop.

Dinsdag echter ontdekte ik dat een van Ginny's oren vuurrood was en wat korsterig. Onze eigen pupinstructrice Karin is met vakantie, dus bel ik even met haar vervanger om te vertellen dat ik even met Ginny naar de dierenarts ga. Omdat Karin dacht dat de rechterknie van Ginny misschien af en toe wat op slot sloeg, heb ik maar meteen gevraagd of ik daar ook maar naar zou laten kijken en niet te wachten tot de sterilisatie die voor eind juni gepland staat. Monique vond dat wel een goed idee.

Gezond oor

Ontstoken oor

Op naar de nieuwe dierenarts dus en ik besluit te kiezen voor het inloopspreekuur. We kunnen dus kennismaken zonder dat er meteen een operatie volgt. Bij aankomst is Ginny, zodra de autodeur opengaat, al onrustig, neus in de lucht en ruiken maar.
Dat wordt er niet beter op als er ook nog een hondje op de nabijgelegen oprit verschijnt, zodra ze uit de auto is gesprongen. Ik verschijn dus met een stuiterende Ginny in de praktijk. De nodige administratie wordt er daardoor niet makkelijker op. Gelukkig waren al haar gegevens al opgenomen toen ze werd aangemeld voor de sterilisatie. Het inloopspreekuur is rustig en er is maar 1 andere hond die geen belangstelling voor haar heeft. Ginny blijft onrustig, maar het escaleert niet (of zou ze niveau 10 al bereikt hebben...?).
Stuiterend lopen we naar de spreekkamer, waar Ginny zich braaf op de onderzoektafel laat tillen en er wonder boven wonder niet vanaf duikelt. De dierenarts doet even een algemeen onderzoekje, hart , pols en tanden (die ze heel braaf laat bekijken) en kijkt daarna naar haar oor. Het blijkt, zoals ik al dacht, inderdaad een ontsteking, maar deze beperkt zich gelukkig nog tot de oorschelp. Het binnenoor ziet er nog goed uit. We krijgen een zalfje en de dierenarts doet even voor hoe dat toegediend moet worden. De beweeglijkheid van haar poten wordt getest en er wordt gevoeld of de knieschijf wel goed zit. Dat is allemaal in orde.

Daarna mag ze, nog steeds stuiterend, even buiten gaan lopen met de assistente om haar gang te beoordelen. Dat blijkt niet helemaal naar tevredenheid, dus mag Ginny nogmaals op de behandeltafel. Deze keer wordt ze onderzocht op groeipijn. Dat onderzoek vindt ze niet fijn. Als de dierenarts op bepaalde punten drukt, verstrakt ze of stribbelt tegen. Heel anders dan bij het onderzoek van de beweeglijkheid. Conclusie: Ginny lijdt aan groeipijn. We krijgen wat pijnstillers mee en het advies om nu al het puppyvoer in te ruilen voor het volwassen voer. Het puppyvoer is bedoeld om goed te groeien en dus extra rijk aan voedingsstoffen. Extra lange wandelingen en wilde spelletjes kunnen we ook beter even vermijden.

Zodra we weer buiten komen, is Ginny de rust zelf. We lopen een rondje door het dorp en ze blijft keurig naast me lopen met een slappe lijn. Wat een rare meid is het toch.

Eenmaal thuis zie ik op het zakje met pijnstillers staan dat het een 'smakelijke tablet' is.
Ginny eet de tablet inderdaad probleemloos op. Het is wat moeilijker om de zalf fatsoenlijk in haar oor te krijgen. Het zag er bij de dierenarts erg gemakkelijk uit, maar toen hield ik Ginny vast en deed hij de zalf in haar oor. Helaas ben ik 2 weekjes alleen met Ginny en ze stribbelt flink tegen als het uiteinde van de tube in haar oor gestoken wordt. Een paar extra handen zou best welkom zijn.
Tot nu toe lukt het me haar in een goede houdgreep te pakken en haar neus tussen elleboog en knie vast te houden, terwijl ik met een hand het oor omhoog trek en met de andere de tube in het oor zet en de zalf erin spuit. Gelukkig hoeft dit maar 1x per dag. Als dat niet meer lukt, zal ik de hulp van een buurvrouw moeten inroepen (die overigens maar al te graag wil assisteren).

De kennismaking met de dierenarts was plezierig en het oor ziet er, na 3x zalven, al weer bijna normaal uit, maar we moeten daarmee 10-14 dagen doorgaan en  nog eens terug voor controle over een week of 3. Heel fijn dat er niet een totaal onbekende dierenarts in Ginny gaat snijden over ruim een maand.