Zoeken in deze blog

26 november 2011

Zwarte Pieten in Helmond

Veel musicerende Zwarte Pieten bij C&A in de winkel en dus ook nog eens midden tussen de kleren en het winkelend publiek. Ga er maar aan staan! Onze pup in opleiding blijft zich gedragen al moet er wel even gekeken worden waar die pieten nu toch naar toe gaan.

De zwarte Piet in de winkel passage was wel in voor een geintje. Ginny kijkt verbouwereerd toe...
   
en dan ook nog even de markt over als we er toch zijn.


Stofzuigrobot

Heb je een hond, dan heb je zand en haren in huis. Al moet ik misschien een uitzondering maken voor de haren van poedels en kruisingen daarvan, bv de labradoodles.

Ooit begonnen we met een zwarte  langharige pup die overal haren verspreidde, die als een kluwen hier en daar in de woonkamer en op alle andere plaatsen waar hondlief wel eens kwam (en zelfs op plaatsen waar zij niet kwam...) dreven. Omdat we een lichte vloer hebben viel dat dus enorm op. Het liefst zagen we dan ook dat ons bezoek zich vooraf aankondigde zodat we nog snel een stofzuiger door het huis konden halen :-).

We vonden de lange blonde haren van de 2e pup wat makkelijker omdat haren en de vloer min of meer dezelfde kleur hadden. Het viel wat minder op, maar het bleven kluwens haar, die zich her en der in hoeken ophoopten.

We dachten met Ginny de jackpot in huis te halen: kort blond haar, geen omkijken naar :-).

Hoe naïef! Al die korte blonde haartjes die uitvallen vormen weliswaar geen kluwen, maar liggen overal los verspreid en als de zon dan lekker binnen schijnt zie je ze dus overal! Toen een landelijke prijsvechter min of meer betaalbare stofzuigrobotjes in de aanbieding had, hebben wij er dus snel een gehaald.

Wij vinden het heerlijk, al komt de gewone stofzuiger er ook nog wel aan te pas, maar dan wel veel minder vaak. De robot is nl. bang voor de convectorput, hij is geprogrammeerd om niet van de trap te vallen, maar vindt de openingen van de convectorput dus ook reden om subiet de benen te nemen. Verder blijven er natuurlijk altijd lastige hoekjes waar het ding niet komt en natuurlijk is de zuigkracht niet te vergelijken met die van een gewone stofzuiger. En ook tegen spinnenwebben aan het plafond kan hij niet op.

Maar handig is het wel: je zet hem aan zodra je met hondlief het huis verlaat voor een  willekeurig uitstapje en bij terugkomst is het meeste haar en zand verdwenen van de vloer. Ginny blijft inmiddels lekker liggen als het ding rondrijdt als zij slaapt. Hij mag zelfs tegen haar kussen of bench stoten, ze vertrekt geen spier. Maar af en toe heeft ze er genoeg van en ziet ze kans hem uit te zetten omdat ze er bovenop gaat staan en de powerknop aanraakt. Ik weet nog niet of er opzet in het spel is..

25 november 2011

Ushi - heeft tv invloed op baas en hond?

Gisteravond naar een opgenomen aflevering van Ushi, nl Ushi interviewt Inger Nilson gekeken. Een interview dus over Pippi Langkous, in onze jeugd een tv serie. Ushi was  helemaal in haar element, dus wij hebben genoten. Toch waren er ook wat ongemakkelijke momenten. Ik heb me nl. nooit gerealiseerd dat de naam Pippi (vrijwel) hetzelfde wordt uitgesproken als het commando voor hulphonden (in opleiding) om hun behoefte op een handige plaats te doen. En die naam werd toch vaak gebruikt!
Ginny heeft nogal lang de tijd genomen om zindelijk te worden en al gaat het nu eindelijk goed, er is nog steeds af en toe een ongelukje in huis. We konden er niets aan doen, maar telkens als wij de naam Pippi op tv hoorden, keken we even in Ginny's richting. Die snapte maar niet waar al die aandacht voor haar vandaan kwam. Blijkbaar was er voor haar een groot verschil tussen naam en commando, want alles is (natuurlijk!, hoe kunnen we toch aan ons meisje twijfelen...) goed gegaan.

Conclusie: de tv heeft zeker invloed op het gedrag van de baasjes :-)

19 november 2011

Intratuin

Tijdens het huisbezoek op 18-11 wordt besloten naar de Intratuin te gaan om te laten zien wat Ginny geleerd heeft.
Dat wordt een bezoek waar we met gemengde gevoelens op terugkijken. Ginny gaat uit haar dak op de dierenafdeling, gedraagt zich voorbeeldig in de zeer trage glazen lift, heeft nauwelijks belangstelling voor de kerstfiguren met beweging en de muziek die Karin met veel plezier aanzet (hoe weet ze al die knopjes toch te vinden!), maar springt vervolgens wel weer tegen een medewerker van Intratuin op.

Notabene ook nog een donateur. Daar moet je zuinig op zijn, Ginny! Gelukkig kon deze er de lol wel van inzien en hij vond het erg leuk om eens te zien hoe jong pups al manieren wordt bijgebracht (hmmm).

Er valt dus nog genoeg te leren.

Geinspireerd door de foto's van een training in Emmen laten we Ginny buiten nog even zitten op een (lastige) steen. Ondanks de openschuivende deuren van de auto van het waardetransport deed Ginny dat erg goed.

16 november 2011

Boogie Woogie

Gisteravond zijn we even naar de familieavond van de dansschool waar een collega menig avondje de beentjes van de vloer heeft. Ginny was van harte welkom en mocht ook even op de dansvloer. Helaas was er geen partner voor haar.

Wel waren er enkele prachtige Boogie Woogie kostuums, maar die heb ik helaas niet op de foto gezet...

We hebben enkele schitterende jives gezien met snelle passen en heel veel draaien. Het begint te kriebelen, jammer dat ik na 2 draaien al helemaal dol ben.

15 november 2011

Fietsen

In de evaluatie  van de 3 maanden test van Ginny stond een opmerking over Ginny's enthousiaste reactie op een fietser. Tijdens die test is er inderdaad met een fiets langs de 3 maanden jonge pups gereden, maar volgens ons had Ginny geen interesse. Wel voor de wapperende jas waarmee werd rondgelopen.

Een foutje in de 3 maanden toets dus, kan gebeuren, maar een makkelijk 'verbeterpuntje' omdat we daaraan dus niet hoeven te werken. Dat komt helemaal goed tijdens de 6 maanden toets.
Zelfs als ze in het buitengebied los loopt en er komen wielrenners aan, blijft ze keurig bij ons als we dat vragen.

Hier loopt Ginny weliswaar niet los, maar zit ze met een slap lijntje en heeft duidelijk geen aandacht voor de grote groep pratende, lachende en bellende, kortom lawaaierige, fietsers die blijkbaar een dagje uit zijn en zich helemaal uitleven!

14 november 2011

Collectieve training - focus op andere honden

Ook vandaag ligt de focus van de collectieve training op het negeren van andere honden. Iets wat moeilijk in de praktijk te oefenen is, omdat de meeste hondenbezitters graag willen dat hun hond altijd speelt of er juist helemaal niet van gediend zijn als jouw hond aandacht voor die van hen heeft.

Eerst mogen we gewoon even rondlopen dwars door elkaar heen om de honden een beetje te laten wennen. Vervolgens staan de baasjes op een rij en moeten ze om beurten met hun hond langslopen en de aandacht vasthouden. Daarna word het extra moelijk als er in 2 tegengestelde ovalen gelopen wordt, de ene helft van de groep loopt dus linksom,de andere helft rechtsom. Het blijkt veel gemakkelijker te zijn om de aandacht van je hond vast te houden als de mensen elkaar dicht passeren en de honden dus aan de buitenkant lopen. Als de honden aan de binnenkant lopen kunnen ze elkaar direct aan en is het dus veel moeilijker om de aandacht vast te houden.  Iets wat we uit de praktijk natuurlijk al wisten, maar het wordt zo wel extra duidelijk dat je jezelf als 'scheidingswandje' kunt gebruiken om je hond te helpen.

Aan het eind wil Karin, onze pupinstructirce, de honden ook graag los langs het rijtje honden laten lopen. Daarvoor houdt ze de hond vast totdat het baasje zich op afstand omkeert en de hond roept. Ginny haalt alles uit de kast om Karin te behagen want ze vindt Karin maar al te lief. Zo enthousiast naar andere mensen is ze, gelukkig, eigenlijk alleen bij haar. Ginny heeft bovendien pech, want karin is niet zo gecharmeerd van dit gedrag. Ondanks haar dolle bui hoort ze haar baasje wel roepen en komt ze als een speer naar hem toe.

Heel goed Ginny!

Tv debuut

Afgelopen vrijdag heeft Ginny haar tv-debuut gemaakt! Ze is te zien in het prgramma Royal Canin Dog Challenge, aflevering 3 op RTL4. Dit is een programma over diverse hondensporten waarbij verschillende teams met elkaar de strijd aanbinden. Het bestaat  in totaal uit 6 afleveringen, Aflevering 3 wordt op zaterdag 19 november herhaald, maar kan door liefhebbers ook bekeken worden op http://www.hebikietsgemist.nl/programma/3207/rtl-4/royal-canin-dog-challenge.html
In het programma is ook aandacht voor Hulphond Nederland.

Je ziet haar in de eerste helft van het programma enkele seconden  uit een rood waterbakje drinken.
Omdat Ginny bij de opnamen net 8 weken jong was, kan ze gelukkig helemaal incognito over straat. Ze is zo enorm gegroeid in de weken dat ze bij ons woont dat we gelukkig geen rekening hoeven te gaan houden met sterallures....

Overigens kijken we ook de laatste aflevering nog even, want mogelijk is Ginny daar ook in beeld als 'borstelobject'  bij een item over hondenverzorging. Een foto van de opnamen die daarvoor gemaakt zijn, kan ik alvast laten zien.

13 november 2011

Sinterklaas

Vandaag kwam Sinterklaas aan in ons dorp. Een mooie gelegenheid om Ginny eens te laten kennismaken met wat Zwarte Pieten en heel veel rondrennende en verklede kinderen..



De pepernoten die na afloop vertrapt op straat lagen, waren erg verleidelijk. Het viel niet mee om Ginny daar vanaf te houden.

Supergirl

IKEA
Zaterdagmorgen zijn we met Willem, Conny en Dylan bij Ikea gaan ontbijten en winkelen.
Zoals gewoonlijk is het druk in het restaurant van Ikea tijdens het ontbijt en lopen er veel kinderen rond. De honden hebben dus veel om te kijken en misschien daardoor minder belangstelling voor elkaar dan de baasjes hadden ingeschat. Super dus, maar er gebeurden nog meer bijzondere dingen.

Slechts 1 tafeltje in gebruik, we hadden er niet op durven hopen...

Synchroon kijken naar het baasje


Ginny heeft los in de winkel gezeten totdat ze geroepen werd om te komen en ze heeft zelfs een stuk los meegelopen met haar lijn over haar rug. Als of ze zoiets dagelijks doet! Heel bijzonder, want we vergeten wel eens dat onze knuffel pas 4,5 maand jong is. Het is ongelooflijk wat ze allemaal al presteert!


Willem redt het dopje van zijn kostbare tube leverworst, de grootste beloning voor Dylan
Donateurswerving
het volledige wervingsteam, maar waar is Mathijs.....
Zaterdagmiddag zijn we naar Uden gereden om de donateur wervers van Hulphond Nederland een handje te helpen door met hond aanwezig te zijn en te praten met mensen die wat meer willen weten. En natuurlijk hopen we dan dat ze ook donateur willen worden. Gelukkig hoeven we het echte donateurspraatje niet te voeren. Dat is niet zo aan ons besteed, maar we willen wel graag een extra steentje bijdragen om Hulphond Nederland een gezonde financiële toekomst te geven. We hopen dat hierdoor ook in de toekomst nog heel veel mensen gebruik kunnen maken van een hulphond. Het praten over je pup vinden we juist wél heel leuk en op die manier willen we graag meehelpen.

We hebben daarvoor wel Ginny's wagen meegenomen. Zij hoeft dan niet de hele middag rond te lopen en het is bovendien een echte en bekende rustplek voor haar. En die had ze wel verdiend. Ook nu was Ginny weer voorbeeldig. Ze liet zich af en toe aanhalen zonder veel interesse te tonen en zelfs toen ze met een kauwstaafje in de wagen lag, iets wat ze héél erg lekker vindt, kon een wildvreemd klein meisje haar probleemloos aaien. Geen enkele agressie of verdediging van haar 'schat'. Ze doet zelfs ons af en toe verbaasd staan en we zijn dan ook ongelooflijk trots op haar! De aandacht die ze even had voor Diever is haar dan ook van harte vergeven.

De krullen van labradoodle Diever, inmiddels 8 maanden en een stuk groter dan Ginny, trokken wat meer de aandacht, maar Ginny heeft heel wat harten gestolen met haar optreden. Ze kan zelfs al muntjes van straat oprapen!


Diever wilde ook graag even gebruik maken van Ginny's wagen en hij paste er warempel nog in ook, al kan hij er uiteraard niet meer in slapen. Hij trekt wel veel bekijks!

Ginny was na afloop wel moe en heeft tijdens het wekelijkse bezoekje aan mijn ouders een lekker strategisch rustig en donker hoekje opgezocht, waar ze nog wel alles kon volgen als dat nodig mocht zijn. Waar een stoel en een lange jas al niet goed voor zijn....

10 november 2011

Glow

Eindhoven staat in het teken van het jaarlijkse Glow festival, een lichtspektakel waabij onder andere diverse gebouwen versierd worden met lichteffecten.



Tijd dus om er met Ginny in het donker op uit te trekken en een deel van de route te lopen.
Omdat de route voor haar nog te lang is (ze mag nu een klein half uurtje lopen), gaat ook haar persoonlijke 'bolide' mee. Ginny heeft graag de controle en houdt de hand stevig aan het 'stuur'..

De lichteffecten doen Ginny totaal niets. We hadden wat meer reactie verwacht, want in het donker reageert ze anders op bepaalde voorwerpen dan overdag. Zo kan ze opeens vreselijk schrikken van een standbeeld waar ze overdag al heel vaak is langs gelopen zonder het een blik waardig te keuren. Een heftig geblaf met een gote bortel op de rug is dan het gevolg en vaak ook nog een hoop gespring. Zodra wij naar het voorwerp toe lopen en het aanraken is Ginny gelukkig altijd weer snel gekalmeerd.

Zo niet tijdens deze route, Ginny was de rust zelve.en wij konden dus vol bewondering naar de prachtige objecten kijken.
1 kerk
met verschillende gezichten


 het stadhuis


 in verschillende jasjes


We raakten bij het eerste object, een prachtige koepel, al in gesprek met een gezin dat vol bewondering was dat wij een pup opvoeden voor Hulphond. Een collega had dat ook gedaan, maar dat pupje was om medische redenen afgekeurd: hij plaste teveel. En laten wij dat 'pupje' nu kennen, want al snel bleek het om Purdy te gaan. Een pup, inmiddels bijzonder grote labrodor 'je weet wel' reu van anderhalf, waar wij met onze eerste en tweede pup een aantal keren mee getraind hebben.


De contacten met het gastgezin waren altijd erg gezellig en we zijn elkaar dus ook niet meer uit het oog verloren. Afgelopen vrijdag hebben we, met Ginny, nog een heerlijke boswandeling  met Purdy en zijn vrouwtje gemaakt. Purdy heeft bovendien ook een paar keer bij ons gelogeerd.

Overigens voeden wij een pup voor Hulphond beslist niet alleen maar op vanwege het goede doel waar hij/zij voor bestemd is, al is dat wel een belangrijke overweging, maar we beleven vooral ook veel plezier aan het opvoeden en leren ook veel over onszelf.

6 november 2011

Collectieve training - aan de lange lijn

Afgelopen zaterdag hadden we een van de ongeveer 2-wekelijkse collectieve trainingen. Deze keer in Rijkevoort op de hondenschool van onze pup instructrice.

Deze training was er speciaal op gericht om de aandacht van de pups vast te houden terwijl andere pups dicht langs lopen. En vooral om te bepalen wat een ' veilige' afstand is voordat de pup zijn belangstelling voor jou verliest. Het werd ons niet makkelijk gemaakt, want de aanwezige honden gingen allemaal aan een minimaal 5 meter lange lijn en aan ons de taak om de hond bij je te houden, zonder continue met iets lekkers voor de neus te lopen. Feitelijk kom je dit dagelijks tegen tijdens je wandelingen met je pup, maar vaak is er dan geen mogelijkheid om even te trainen omdat de andere wandelaar geen tijd heeft of het belang van zo'n oefening niet inziet. Trainen  met lotgenoten is dus veel gemakkelijker omdat iedereen het belang inziet van een rustige hond tijdens de wandeling en natuurlijk is er het strenge oog van onze creatieve puptrainer!

Die veilige afstand is per hond nogal verschillend. Je moet dus niet alleen rekening houden met de veilige afstand van je eigen hond, maar ook met die van de andere pup. Actie roept tenslotte reactie op en je eigen pup kan het wel heel goed doen, maar als er een stuiterende soortgenoot voorbijkomt verlies je het al snel    :-).





Ginny deed erg haar best, maar we vermoeden zo maar dat het ook voor ons lastiger zal worden zodra de hormoontjes op gaan spelen. We gaan dus nog maar even extra genieten zolang het nog vrij gemakkelijk is om haar bij de les te houden. Die mooie herinneringen gaan ons vast helpen om straks een wat lastiger periode zonder frustraties door te komen!

4 november 2011

Boswandeling

Nog steeds vakantie en prachtig herfstweer. De blaadjes vallen volop van de bomen. Een prima moment dus om naar het bos te gaan om te zien hoe Ginny op al die vallende blaadjes reageert.

Voor de gezelligheid halen we Purdy en zijn vrouwtje op. Ginny is nogal onstuimig naar Purdy en dus  blijft ze tijdens het grootste deel van de wandeling aan de lijn of in haar wagen, want we maken een lange wandeling en dat is voor Ginny nog een beetje teveel van het goede. Purdy mag lekker los lopen en negeert Ginny grotendeels.  Super is dat ze probleemloos gezamenlijk uit het meegebrachte waterbakje drinken.




Daarna mag Ginny zelf ook nog even los lopen terwijl Purdy aan de lijn zit. Dat blijkt heel erg goed te gaan. Het nieuwtje is er duidelijk af. Maar Ginny heeft wel energie voor 10 en leeft zich uit in een dollemans run! Samen vinden ze ook nog een fijne tak om even heerlijk mee te spelen.








Toch kunnen we het niet laten om ook nog even een oefeningetje te doen. En zo zitten ze beiden keurig los in het bos totdat ze geroepen worden en komen dan allebei braaf naar het juiste baasje/vrouwtje! Een prachtig besluit van een heerlijke wandeling.












 
Bij het weer afzetten van Purdy en zijn vrouwtje, blijkt het grootste deel van het gezin inmiddels ook weer thuis te zijn. Wat willen ze graag even knuffelen! Purdy is dan wel een echte knuffelbeer, maar zo'n lief, (al niet meer zo heel erg) klein pupje blijft toch ook erg aantrekkelijk. Ginny loopt helemaal naast haar schoenen van alle bewonderende blikken.....

De blaadjes zijn overigens wel leuk omdat ze ritselen, maar leiden niet tot obsessief achterna zitten bij het vallen. Gelukkig!

Rode oortjes

Nee, deze keer gaat het niet om rode oortjes wegens de spanning van een ondeugend striptijdschrift, maar de binnenkant van Ginny's oren bleek opeens vuurrood te zijn. Uit eerdere ervaringen met een ander pupje hebben we ook meteen aan de oren geroken, Gelukkig kwam daar geen penetrante lucht vandaan, dus de kans dat er sprake was van een oorontsteking was klein.

Snel even langs de dierenarts dus en omdat we nog vakantie hebben, gaan we naar het inloopspreekuur. Een goede keus, blijkt als we er zijn, want het is niet druk er is maar 1 hond en 1 poes in de wachtkamer.  Voldoende voor een leermomentje voor Ginny, die natuurlijk nog wel even wil blaffen om te kijken of ze zo haar zin krijgt en poes en hond mag bezoeken. We zijn snel aan de beurt.
De dierenarts vind het verstandig dat we zo snel zijn gekomen en bevestigde ons vermoeden: nog net geen ontsteking, maar wel flink geïrriteerde oren, die zonder behandeling wel tot een oorontsteking geleid zouden hebben. Een weekje zalven en over een paar dagen moeten we al resultaat zien. Fijn voor Ginny dus dat we er op tijd bij waren, hoewel ze het zalven van haar oren ook niet heel plezierig vind.


In de wachtkamer

Op de behandeltafel

3 november 2011

Vakantie

We zijn even op vakantie geweest, wegens een feestje op Bonaire. Dat heb je zo af en toe als je daar familie hebt wonen. Helaas kon Ginny niet mee. Een vliegreis van 10 uur, enkele reis, is wel erg veel voor een jonge hond die nog nooit gevlogen heeft. Zelfs als die in de cabine gemaakt mag worden in plaats van in een bench in het ruim. Mijn broer en schoonzusje zouden het wel leuk gevonden hebben als ze mee was gekomen. Zelf hebben ze 6 honden, 3 huishonden en 3 waakhonden en tijdens hun vakantie in Nederland hebben ze genoten van de capriolen van Ginny.

Ginny is dus een dikke week uit logeren geweest bij een collega gastgezin wat we nog kennen uit de tijd van onze eerste pup. Dat gaf ons de rust om ook echt te gaan, want we wisten dat ze daar in goede handen zou zijn. Toch was het  moeilijk om haar uit handen te geven, want we genieten ook zo van haar.

De vakantie was heerlijk, het feestje fantastisch en we stonden ook nog eerste rang bij het bezoek van de koningin aan Bonaire, maar we zijn blij dat we 'ons hondje' weer in de armen kunnen sluiten. Bij terugkomst werden we dolenthousiast verwelkomd door Ginny. Ze was erg blij ons te zien en wij om haar weer lekker te kunnen knuffelen. Maar ook haar tijdelijke gastvrouw werd niet uit het oog verloren. Ze heeft het duidelijk naar de zin gehad op haar opvangadres. De gastvrouw heeft ons verzekerd dat ze Ginny graag nog eens opvangt als dat nodig is. Heel fijn natuurlijk, want je weet nooit wat er nog gebeurt, maar we hopen dat we daar geen gebruik van hoeven te maken. Bij een vakantie in Europa mag ze gewoon lekker met ons mee.