Vrij onverwacht gaan manlief en ik nog even een aantal dagen op vakantie. We hebben een feestje in één van de nieuwe Nederlandse gemeenten overzee. De reis per vliegtuig vinden wij te lang voor Ginny en het feit dat er ter plaatse hartworm, een heel vervelende infectieziekte die wordt overgebracht door bloedzuigende muskieten, voorkomt, werkt ook niet mee. Overigens komt hartworm ook voor in Zuid-Europa. Ginny is bovendien nog niet ingeent tegen hondsdolheid en dat is een voorwaarde om de grens over te mogen met hond. Voor onze vakantiebestemming geldt dat een hond minimaal een maand vóór vertrek geent dient te zijn en bovendien een maximaal 1 week oude gezondsheidsverklaring van de dierenarts moet hebben. Enten tegen hondsdolheid mag pas vanaf een leeftijd van 3 maanden. Ginny mag inmiddels geent worden, want ze werd op 20 september 3 maanden. Bij ons vertrek zou de enting net een maand oud zijn. Heel krap dus en mogelijk een risico bij aankomst om alsnog de toegang geweigerd te worden.
Op zoek dus naar goede opvang, het liefst bij mensen die bekend zijn met het opvoeden van een hulphondenpup. Dank zij pup instructrice Karin is dat prima gelukt. Ginny gaat logeren bij een gezin dat wij kennen uit de tijd van onze 1e pup door de gezamenlijke wandelingen die wij toen samen maakten met onze beider pups. Zij hebben zelf geen eigen pupje meer, maar vinden het wel erg leuk om af en toe een pupje op te vangen. Ginny krijgt dus een fantastisch logeeradres. Hoewel ik er het volste vertrouwen in heb dat Ginny het prima naar haar zin zal hebben en in heel goede handen is, is het gevoel erbij wel wat dubbel. Het valt niet mee om 9 dagen zonder je kleine schaduw door te brengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten