Zoeken in deze blog

27 december 2011

Kerst - terugblik

Met de kerstdagen weer achter de rug, begint ook voor Ginny weer het normale leven. Dat vindt ze volgens mij veel leuker dan de kerstdiners.

Wat ze wel leuk vond, was de levende kerstbeleving in de buurt, met echte schapen en ezel, muziek en vuurpotten als verlichting, met veel kinderen en een erg leuke sfeer.
                             





  



Op eerste kerstdag stonden wij  in de keuken van mijn ouders voor een gezelschap van 10 mensen te koken. Bij binnenkomst hebben we wel meteen de chocolaatjes en druiven op de fruitschaal buiten bereik van Ginny gelegd omdat wij niet heel alert konden zijn op wat Ginny van plan was. Die zijn nl heel slecht voor honden. Aan beiden kunnen ze zelfs overlijden!
Ginny liep wat verdwaasd rond, totdat ze, uit zichzelf, een rustig plekje uitkoos onder de kapstok in de gang, waar ze ons in de keuken bezig kon zien, maar ook nog deels meekreeg wat er in de woonkamer gebeurde. We zijn ook superblij met deze keuze van haar, want zo'n ontspannen hond in alle drukte wil je ook in de toekomst zien. De wandelingetjes waren wat kort deze dag, maar die zijn inmiddels weer goed gemaakt.

Op tweede kerstdag hebben we met een gezelschap van 9 personen bij vrienden gegeten. De vrienden wonen 2-hoog en er is geen lift in het gebouw. Ginny moest dus met de trap en die trap vindt ze eng! Ruimte aan beide zijkanten waardoor ze naar beneden kan kijken en het bordes op de helft van de trappen heeft heel veel ruimte om naar beneden te kijken omdat het aan de achterkant los van de muur is. Inmiddels is ze veel te groot om haar nog trap op en af te dragen, dus moet ze het zelf doen. Ook als we tussendoor even een tweetal wandelingetjes maken om Ginny de gelegenheid te geven om haar behoefte te doen. Goede oefening dus en na wat tegenstribbelen bovenaan de trap loopt ze toch netjes mee naar beneden. Naar boven is wat makkelijker. Je ziet wel de spanning in het lijfje, maar als we vaak genoeg blijven oefenen komt dat vast goed.

De meeste mensen in dit gezelschap hadden Ginny nog nooit gezien en zijn bovendien grote hondenliefhebbers. Bij binnenkomst hebben we gevraagd om Ginny niet te aaien, met de uitleg dat ze niet mag leren dat andere mensen ook erg lekker kunnen knuffelen. Er was veel begrip en ze hebben erg hun best gedaan om Ginny met rust te laten, maar het was af en toe moeilijk en onwillekeurig gingen de handen dan toch even over haar rug.  Omdat Ginny zelf er rustig onder bleef, konden wij van harte lachen om de schrikreactie die dan ontstond: oh, nou doe ik het toch, maar ze ziet er ook zo lief uit. En laten we eerlijk wezen, we doen het zelf soms ook ongemerkt bij de hulphonden die we tijdens collectieve trainingen zien als ze dichtbij komen. helemaal als de kop precies onder je hand past. En als er iemand is die weet waarom er niet geaaid mag worden dan zijn wij het wel!

De lekkere geuren van de heerlijke gerechten van de kerstdiners leverden geen problemen op. Ginny bleef keurig met de pootjes op de grond en heeft niet geprobeerd om onbekenden wat lekkers te ontfutselen.



Als je meer wilt weten over giftige of slechte stoffen voor honden kijk dan eens op:
http://www.speed-almere.nl/Info-archief/Giftige_dingen.htm

of in het Engels:
http://www.aspca.org/pet-care/poison-control/people-foods.aspx

Geen opmerkingen:

Een reactie posten