Hoogtepunt deze week was ongetwijfeld de ontmoeting met een mij onbekende man die aan zijn auto aan het sleutelen was. Ginny vond dat interessant, dus maakte ik even een tussenstop om haar te laten kijken. De man blijkt een hondenliefhebber, dus een praatje is gauw gestart. Tijdens het gesprek vertelt de man dat hij inmiddels geen hond meer heeft, maar zich heeft gestort op koi karpers. Of ik ze soms even wil zien? Ja natuurlijk, al is het maar in het kader van goede oefening voor Ginny, vissen zien zwemmen en er rustig bij blijven. Wat ik te zien kreeg was een schitterende vijver met heel veel prachige enorme koi karpers. Onvoorstelbaar dat ik die zomaar mocht zien want deze vijver vertegenwoordigt een waarde van een dikke middenklasse auto en ik kan me dus voorstellen dat er mensen zijn die deze vissen de moeite waard vinden om illegaal mee te nemen. En dat Ginny met de pootjes op de (verhoogde) rand mocht staan om even goed te kijken vind ik helemaal ongelooflijk.
Het absolute dieptepunt van deze week was een ontmoeting met mijn achterbuurman die klaarstond met een ladder om ongevraagd mijn tuinschutting over te klimmen, nota bene op een moment dat ik gewoon thuis aan het werk was. De reden: er lag een bal van de kinderen in mijn tuin, overigens ook nog pas net daarin terecht gekomen. Ginny is behoorlijk geschrokken van deze actie en blafte zich de longen uit het lijf met een borstel over de hele lengte van haar rug. Normaal gesproken reageren wij niet op waakgedrag, omdat dit voor een hulphond niet zo wenselijk is. Deze keer was de reactie echter heel extreem en dus besloot ik eens achterom te kijken en zo ontdekte ik de achterbuurman met zijn snode plannen. Ik heb hem heel duidelijk gemaakt dat ik dit gedrag absoluut onacceptabel vindt en dat ie zich kan melden bij de voordeur om de bal te halen. Zijn wij er niet dan moet hij maar wachten tot we er wel zijn. Ik heb inmiddels wel besloten om hem dan ook aan een dichte voordeur te laten wachten tot ik met de bal weer naar de voordeur kom.
Ginny blijkt nu, een paar dagen later, nog steeds wat onrustig de achtertuin in te kijken, hoewel ik haar na de affaire nog even lekker in de tuin heb laten spelen om de energie kwijt te raken. Achteraf gezien had ik haar beter aan kunnen lijnen en met haar naar de buurman toe kunnen lopen., Helaas is het op zo'n moment erg moeilijk even tot 10 te tellen en je opties af te wegen. We gaan dus extra veel in de tuin oefenen en spelen.
Ontmoetingen met andere honden zijn er ook genoeg.
Een dieptepunt was de hond die, ondanks het aanlijngebod in onze gemeente, los rond liep in de bebouwde kom en boven op haar sprong om met haar te spelen. Ginny is daar natuurlijk helemaal voor in. Het was bovendien een dag met veel wind en veel regen, dus Ginny was al ongedurig toen we gingen lopen. Het baasje van die andere hond stond in de buurt, maar nam niet eens de moeite om de hond terug te roepen. Toen ik hem vroeg om zijn hond bij zich te roepen, bleek de hond ook nog helemaal niet te luisteren.
In het losloopgebied ben je hierop bedacht en kun je hier beter op anticiperen. In de bebouwde kom overvalt het je en helaas houdt het in dat je daarna weer extra veel moet trainen om de aandacht van je hond vast te houden als er een andere hond voorbijkomt. Gelukkig zijn de collectieve trainingen van de pups in opleiding bij Hulphond hiervoor ideaal. Wijzelf kunnen bovendien tussendoor ook nog trainen met Dylke van Willem en Conny.
Ik begrijp de mensen ook niet die vinden dat een hond altijd met een andere hond moet kunnen spelen omdat het anders een zielige hond zou zijn. Van kinderen verwacht je ook aangepast gedrag, al was het maar om de veiligheid te waarborgen. Niemand die er blij van wordt als je kind in een drukke winkelstraat naar elk ander kind toerent om daarmee te gaan spelen of ongevraagd en zonder uit te kijken zelfs wegen oversteekt om met een ander kind te gaan dollen. Dat geldt ook voor een hond. Spelen mag, maar niet als de hond aan de lijn zit en als ie losloopt alleen als zijn baasje hem toestemming daarvoor geeft. De veiligheid van cliënt en hond kont in gevaar als de hond zelf gaat bepalen wanneer hij wil spelen.
Een absoluut hoogtepunt was de hond die gisteravond in het donker, ook in de bebouwde kom en zelfs op vrijwel dezelfde plek, los op de stoep liep met zijn baasje rustig fietsend op de rijweg. Deze hond wilde in het voorbijgaan wel even aan Ginny ruiken en zij natuurlijk aan hem /haar, maar omdat de hond gewoon doordraafde, bleef Ginny ook heel rustig met mij meelopen. Zulke loslopende honden wil ik elke dag, waar dan ook, wel tegenkomen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten