Trein

Dankzij een collega zijn we hals over kop een trein in gesprongen. Deze collega had nl een paar Kruidvat dagkaarten die wij mochten gebruiken en daar konden we geen nee tegen zeggen, maar het was wel de laatste dag waarop er gebruik van gemaakt kon worden.

Dus vertrokken we met gezwinde spoed richting trein zonder vooropgezet plan. Fototoestel mee voor de plaatjes bij het blog. Voer mee, speeltje mee, kauwstaafje mee, maar helaas water vergeten. Niet zo'n ramp, want het was niet warm en er wordt bijna overal spa blauw verkocht, dus dat is makkelijk op te lossen.


In eerste instantie dachten we gewoon heen en weer te reizen tussen 2 stations en vooral te oefenen met in- en uitstappen. Het instappen was in eerste instantie wat lastig, want Ginny had het niet zo op het gapende gat tussen perron en trein. En om eerlijk te zijn, ikzelf sta ook nooit te juichen en heb graag wat ruimte om me heen bij het in- of uitstappen. Gelukkig ging Ginny met manlief de trein in en die kent deze aarzeling niet en kon haar dus niet daarmee beïnvloeden. Eenmaal in de trein besloten we een zus van manlief op te zoeken die op 10 minuten loopafstand van een stationnetje woont. Dat betekende een langere reis met een drukke trein en conducteurs die de kaartjes kwamen controleren. We hadden fijne zitplaatsen halverwege de coupe waar je tegenover elkaar kunt zitten en waar Ginny dus de ruimte had. De conducteur werd met gepaste nieuwsgierigheid bekeken, de mensen die tijdens de reis in- of uitstapten en door de gangpaden liepen, werden alleen met een bewegende neus gesignaleerd. Fantastisch dus en een prima begin. Uitstappen ging prima. Vreemd genoeg was de ruimte tussen trein en perron hier kleiner dan op het instapstation.

Op de plaats van bestemming aangekomen, werden we met open armen ontvangen met een heerlijk kopje koffie en water voor Ginny. Het was gezellig, maar na een tweede kopje koffie vonden we toch dat we door moesten met de training van Ginny en dus vertrokken we weer richting trein met thuisbestemming.

De terugreis begint probleemloos, instappen is makkelijk, de trein was niet druk, dus hadden we weer een royale zitplaats, maar halverwege kwam er een mededeling dat de trein niet verder ging vanwege problemen met de bovenleiding. Het bericht was vers van de pers en er was nog niet bekend hoe en wanneer we verder konden reizen, maar deze trein zou na een stop op het eerstvolgende station teruggaan naar Nijmegen. Niet verkeerd, want vandaaruit kunnen we via Utrecht ook richting Eindhoven reizen. Nader bericht volgt, volgens de conducteur.


Helaas horen we verder niets en zodra we de conducteur langs zien lopen op het eerstvolgende station stapt vrijwel iedereen uit de trein. Wij ook en dan blijkt dat er nog druk overlegd wordt over de te nemen stappen. Ook de mensen in de trein naast ons hebben gehoord dat hun trein teruggaat naar Nijmegen, maar welke trein gaat nu eerst????

Omdat de ruimte tussen trein en perron hier weer heel groot is en we nu dus tijd genoeg hebben, besluiten we de tijd wat te doden door Ginny een paar keer in- en uit te laten stappen. Dat gaat steeds beter tot het moment dat iemand besluit in de trein te stappen en Ginny even aarzelt bij het uitstappen. Tot onze grote schrik zakt ze met de achterpoten naast het perron, blijft even wat verdwaasd hangen en klautert dan weer het perron op. Ze loopt niet mank en dus besluiten we dat ze nog even een keer in- en uit moet stappen. Ze is er gelukkig niet angstig door geworden en bij het betasten van haar pootjes en rug is er ook verder niets te merken. Pfff, goed afgelopen dus!

Vrij onverwacht gaat onze trein toch richting Eindhoven (via het linkerspoor) en stappen de mensen uit de andere trein allemaal over in deze. Omdat we op dat moment op het perron staan en Ginny wat ruimte willen geven bij het instappen, is er niet veel keus meer in de zitplaatsen. We kunnen nog wel naast elkaar zitten en dus moet Ginny onder de bank voor ons liggen, want zittend met de billen onder onze bank lukt niet omdat ze dan haar neus niet kwijt kan. Ginny vind het best en valt al snel in slaap.

Uiteindelijk arriveren we met slechts 20 minuten vertraging op de eindbestemming. Al met al een geslaagde dag.