3 maanden toets

Vandaag was een grote dag voor Ginny én voor ons. Ze moest voor het eerst 'examen' doen. Wijzelf hadden er tot vanochtend alle vertrouwen in dat Ginny de 3 maanden toets glansrijk zou doorstaan, maar wat er vanmorgen in haar gevaren was, geen idee. Mevrouw was tijdens de ochtendwandeling al buitengewoon opgewonden. Na de wandeling hebben we haar al snel even in de bench gezet omdat ze alle hoeken van het huis met grote vaart opzocht in de hoop dat ze weer tot rust zou komen. Dat leek redelijk te lukken, maar onderweg naar Herpen heeft madam een groot deel van de weg zitten blaffen en brommen. Gelukkig waren we wat vroeg en kon manlief het laatste stukje naar Hulphond Nederland lopend met haar afleggen. Toch bruiste ze nog aan alle kanten. Het vertrouwen was dus enigszins gedaald, maar het is zoals het is.

Er was vanochtend maar 1 ander hondje dat getoetst zou worden en niet de 6 die er oorspronkelijk op het programma stonden. Niet zo verkeerd onder deze omstandigheden. Na een korte inleiding mochten we eerst naar buiten om te laten zien wat de hondjes deze eerste weken hebben aangeleerd, in positieve dan wel negatieve zin. De pups moesten netjes meelopen, ook toen er een fietser langs kwam en er met jassen rondgezwaaid werd. Dat deden ze allebei netjes. Daarna was het tijd om te laten zien of ze ook al enkele commando's kunnen opvolgen en liefst ook even vasthouden en ook dat ging eigenlijk best goed.
Zelfs toen ik zo dom was om een speeltje uit mijn zak te halen waar voer in zat en Ginny daarmee te laten spelen. Ginny is nog steeds gek op voer en doet daar alles voor. Als ze het niet direct op kan eten, loopt ze er bij voorkeur mee weg. En natuurlijk liep ze juist op dat moment los rond op het omheinde veldje. Gelukkig was ze gevoelig voor een makkelijk te scoren brokje en konden we het speeltje dus al snel inruilen voor dat brokje. Heel goed dus.

De examinatoren waren na afloop dus ook tevreden met de vorderingen en onze interactie met onze hondjes. Altijd fijn om te horen.


Guus en Ginny tijden het examen



Wat een ernstige gezichten bij het beoordelen van Ginny

 Na afloop kregen we wat theorie over wat we de komende 3 maanden kunnen verwachten. Heel leerzaam, zelfs al zijn we al eerder door dit proces heen gegaan.

Kers op de taart voor ons was het feit dat we bij het weggaan Nina, ons eerste pupje,inmiddels al lang geen pupje meer, in de buitenren zagen. Omdat haar buitenren aan het publiekelijk toegankelijke terrein grenst konden we even haar haar toe om haar te aaien. Nou, die is ons absoluut niet vergeten. Dolenthousiast was ze en ze liet zich maar wat graag knuffelen. Ginny stond erbij en keek ernaar en was opeens helemaal rustig. Nina is inmiddels een volleerde hulphond en wacht op een geschikte cliënt. Het moet natuurlijk klikken tussen hond en toekomstige baas.