Blije gup

Vandaag kreeg ik via de mail een aanbieding voor een Philips wake-up light. Speciaal bedoeld voor mensen die moeite hebben met wakker worden en opstaan. Nu ben ik soms net een kip, als het donker is heb ik slaap en ik heb er dus wel eens over nagedacht om zo'n ding aan te schaffen.

Ik sta namelijk vroeg op. Nu Ginny nog maar een kwartiertje per keer mag lopen is dat om kwart voor zes. Als ze verder mag lopen wordt dat nog wat vroeger, want ik wil graag om 7 uur op kantoor zijn. Dan kan ik ook weer lekker vroeg naar huis. In deze tijd van het jaar betekent dat dat het nog erg donker is als ik opsta. Niet altijd even gemakkelijk, maar je maakt tenslotte een keuze.

Toen ik het mailtje zag, realiseerde ik me dat het me helemaal niet zoveel moeite kost om op te staan voor onze blije gup. Als ik er aan denk dat er beneden een hondje op me wacht dat kwispelstaartend naar me toe komt en de hele wandeling blijft kwispelen en naar me kijken, dan stap ik graag mijn bed uit.

Ginny is over het algemeen een echt vrolijk hondje, maar heeft wel een eigen willetje en kan ook goed duidelijk maken wat ze bedoelt. Vanmorgen bijvoorbeeld wilde ze graag eten in haar bakje na de wandeling. Nu krijgt ze dat meestal ook, maar ik heb altijd geleerd dat 'kindjes die vragen, worden overgeslagen'. Dus heb ik dat de maaltijd van Ginny deze keer maar even uitgesteld tot manlief beneden zou komen. Ginny houdt zo vreselijk van eten dat het geen gewoonte moet worden om altijd direct na het wandelen te eten. Ze heeft wat heen en weer gelopen tussen mij en de voerbak!  Bovendien ging ze nadrukkelijk naar de bodem ervan kijken als ik in de buurt van de bak kwam en kleine sprongetjes maken. Het was overduidelijk wat de bedoeling was en ze maakte het me dus wel erg lastig om niets te geven, maar het is voor een goed doel! Als ze straks bij een cliënt woont, moet het geen drammertje zijn. Zo letten we bijvoorbeeld ook op dat Ginny geen beloning uit onze handen grist, maar netjes blijft zitten totdat  het brokje haar bekje bereikt. Gebeurt dat niet, dan wordt de afstand tussen haar en het brokje weer even wat groter.

Minder leuk is het als Ginny haar willetje op wil leggen door haar tandjes te gebruiken.  Dat gaat niet heel hard, maar we draaien ons dan onmiddellijk van haar weg en geven geen aandacht meer. Soms bijt ze in sokken of broek en dan maken we de tandjes los en lopen ook nu weer weg. Als ze erg volhardend blijft volgt er wel eens een time-out in de bench. Meestal blijkt dan dat Ginny gewoon heel erg moe is en slaapt ze binnen enkele seconden.